Είχε βρεθεί τραυματισμένο, σε ηλικία μόλις δύο μηνών
Κερδίζει τη "μάχη" της επιβίωσης, μετά την επανένταξή του στο φυσικό περιβάλλον, το τσακαλάκι που είχε βρεθεί τραυματισμένο, σε ηλικία μόλις δύο μηνών, το περασμένο καλοκαίρι.
Το ζώο εντοπίστηκε από την ειδική νυκτερινή κάμερα υπερύθρου που τοποθέτησε η "Καλλιστώ" σε συνεργασία με την ομάδα της "Δράσης για την Άγρια Ζωή", προκειμένου να διαπιστωθεί, αν και πότε θα καταφέρει να ενσωματωθεί ξανά στην ομάδα του.
Όπως τελικά διαπιστώθηκε, το ζώο, το οποίο οι διασώστες του ονόμασαν "Σταύρο", όχι μόνο επιβίωσε τους τέσσερις μήνες από την απελευθέρωση του, αλλά σύμφωνα με τους ερευνητές, "φαίνεται να τα πηγαίνει πολύ καλά, αφού πλέον υπάρχουν και φωτογραφίες, στις οποίες απεικονίζεται να κινείται μαζί με ένα ακόμα άτομο του είδους του, γεγονός πολύ ελπιδοφόρο για την επιτυχή επανένταξη και προσαρμογή του στο φυσικό του περιβάλλον".
Το νεαρό τσακάλι είχε τραυματισθεί πέρσι το καλοκαίρι από διερχόμενο αυτοκίνητο, μεταξύ Σταυρού και Ολυμπιάδας και διασώθηκε χάρη στην άμεση επέμβαση της Δράσης για την Άγρια Ζωή και του Φορέα Διαχείρισης των Λιμνών Κορώνειας και Βόλβης. Παρά τις αρχικά δυσοίωνες προβλέψεις, κατάφερε, με εντατική φροντίδα, να ανακάμψει και να ξεπεράσει τα πολύ σοβαρά πολλαπλά κατάγματα και στα τέσσερα πόδια του, χάρη και στο κατάλληλο πρόγραμμα επανένταξης που ακολούθησε στις εγκαταστάσεις του ΕΚΠΑΖ, στην Αίγινα, όπου και μεταφέρθηκε.
Σημειώνεται ότι η κοινωνική οργάνωση του τσακαλιού είναι παρόμοια με αυτή τη λύκου. Τα τσακάλια ζουν και αυτά σε μικρές αγέλες, αποτελούμενες συνήθως από 2 έως 5 άτομα. Στην Ελλάδα, ο πληθυσμός του αποτελείται από μικρούς και απομονωμένους μεταξύ τους υποπληθυσμούς, σε χαμηλού υψομέτρου περιοχές στη βόρεια Ελλάδα, τη Πελοπόννησο και τη Στερεά. Στη χώρα μας θεωρείται είδος κινδυνεύον, λόγω του μικρού συνολικά πληθυσμιακού μεγέθους του και της σημαντικά κατακερματισμένης κατανομής του. Οι πυρκαγιές, η επέκταση αστικών περιοχών, η χρήση δηλητηριασμένων δολωμάτων, αλλά και ο κατακερματισμός των βιοτόπων του, αντιπροσωπεύουν τις κυριότερες αιτίες υποχώρησης του είδους από την ελληνική ύπαιθρο.
Το ζώο εντοπίστηκε από την ειδική νυκτερινή κάμερα υπερύθρου που τοποθέτησε η "Καλλιστώ" σε συνεργασία με την ομάδα της "Δράσης για την Άγρια Ζωή", προκειμένου να διαπιστωθεί, αν και πότε θα καταφέρει να ενσωματωθεί ξανά στην ομάδα του.
Όπως τελικά διαπιστώθηκε, το ζώο, το οποίο οι διασώστες του ονόμασαν "Σταύρο", όχι μόνο επιβίωσε τους τέσσερις μήνες από την απελευθέρωση του, αλλά σύμφωνα με τους ερευνητές, "φαίνεται να τα πηγαίνει πολύ καλά, αφού πλέον υπάρχουν και φωτογραφίες, στις οποίες απεικονίζεται να κινείται μαζί με ένα ακόμα άτομο του είδους του, γεγονός πολύ ελπιδοφόρο για την επιτυχή επανένταξη και προσαρμογή του στο φυσικό του περιβάλλον".
Το νεαρό τσακάλι είχε τραυματισθεί πέρσι το καλοκαίρι από διερχόμενο αυτοκίνητο, μεταξύ Σταυρού και Ολυμπιάδας και διασώθηκε χάρη στην άμεση επέμβαση της Δράσης για την Άγρια Ζωή και του Φορέα Διαχείρισης των Λιμνών Κορώνειας και Βόλβης. Παρά τις αρχικά δυσοίωνες προβλέψεις, κατάφερε, με εντατική φροντίδα, να ανακάμψει και να ξεπεράσει τα πολύ σοβαρά πολλαπλά κατάγματα και στα τέσσερα πόδια του, χάρη και στο κατάλληλο πρόγραμμα επανένταξης που ακολούθησε στις εγκαταστάσεις του ΕΚΠΑΖ, στην Αίγινα, όπου και μεταφέρθηκε.
Σημειώνεται ότι η κοινωνική οργάνωση του τσακαλιού είναι παρόμοια με αυτή τη λύκου. Τα τσακάλια ζουν και αυτά σε μικρές αγέλες, αποτελούμενες συνήθως από 2 έως 5 άτομα. Στην Ελλάδα, ο πληθυσμός του αποτελείται από μικρούς και απομονωμένους μεταξύ τους υποπληθυσμούς, σε χαμηλού υψομέτρου περιοχές στη βόρεια Ελλάδα, τη Πελοπόννησο και τη Στερεά. Στη χώρα μας θεωρείται είδος κινδυνεύον, λόγω του μικρού συνολικά πληθυσμιακού μεγέθους του και της σημαντικά κατακερματισμένης κατανομής του. Οι πυρκαγιές, η επέκταση αστικών περιοχών, η χρήση δηλητηριασμένων δολωμάτων, αλλά και ο κατακερματισμός των βιοτόπων του, αντιπροσωπεύουν τις κυριότερες αιτίες υποχώρησης του είδους από την ελληνική ύπαιθρο.
loading...
