Σάββατο 24 Αυγούστου 2013

Προσοχή!! Αυτό είναι το «ροζ» μπλογκ που ανεβάζει φωτογραφίες γυναικών από το facebook μαζί με διευθύνσεις και ονόματα



1 Προσοχή!! Αυτό είναι το «ροζ» μπλογκ που ανεβάζει φωτογραφίες γυναικών από το facebook μαζί με διευθύνσεις και ονόματα
«Ροζ» μπλογκ ανεβάζει φωτογραφίες γυναικών από το facebook μαζί με διευθύνσεις και ονόματα
«Φωτιά» στην προστασία των προσωπικών δεδομένων έρχεται να βάλει ένα «ροζ» μπλογκ, το οποίο ανεβάζει φωτογραφίες γυναικών από το facebook χωρίς τη συγκατάθεση τους, δημοσιεύοντας παράλληλα τα ονόματα τους και τις διευθύνσεις τους.

Το «ροζ» μπλογκ το οποίο φέρει τον τίτλο ksekola.blogspot.com, δημοσιεύει τις φωτογραφίες εκατοντάδων γυναικών οι οποίες διατηρούν λογαριασμό στο facebook, αναρτώντας παράλληλα υβριστικά ή σεξουαλικού περιεχομένου σχόλια, ενώ δημοσιεύει και τα ονόματα των γυναικών καθώς και τον τόπο καταγωγής τους και τις διευθύνσεις τους, αναφέρει η Espresso.
Αποτέλεσμα είναι, να δέχονται οι γυναίκες που έπεσαν θύμα του «ροζ» ιστότοπου φραστικές επιθέσεις από χρήστες του facebook, δεκάδες αιτήματα φιλίας και μηνύματα, τα οποία έχουν σεξουαλικό περιεχόμενο.
Ο ιστότοπος ο οποίος διατηρεί και group στο facebook, έχει «πέσει» συνολικά έξι φορές, ωστόσο συνεχίζει να δημοσιεύει κανονικά τις φωτογραφίες και τα στοιχεία δεκάδων ανυποψίαστων γυναικών, πολλές από τις οποίες μάλιστα δεν γνωρίζουν καν ότι έχουν μπει στο στόχαστρο του μπλογκ.

Πηγή: planet-greece.blogspot.com

Παρασκευή 16 Αυγούστου 2013

Φενγκχουάνγκ: Μια πόλη στολίδι ξεχασμένη από το χρόνο [Εικόνες]

Η αρχαία πόλη Φενγκχουάνγκ στην Κίνα είναι ένα μέρος που καθηλώνει τον όποιο επισκέπτη, καθώς τον μεταφέρει αυτόματα στην εποχή των θρύλων και των μύθων της χώρας της Ασίας που μόνο σε ακριβές κινηματογραφικές παραγωγές έχουμε την τύχη να θαυμάζουμε.

Περισσότερα από 200 παραδοσιακά κτίρια, αρχαία τείχη, γραφικά σοκάκια συνθέτουν το εντυπωσιακό σκηνικό, ενώ τα ξύλινα σπίτια και οι χαμογελαστοί, ελαφρώς ράθυμοι, αλλά πάντα φιλόξενοι κάτοικοι αποπνέουν τον αέρα της αρχαίας Κίνας.
Αναμενόμενο, βέβαια, το γεγονός ότι η διατήρηση της αυθεντικότητας της πόλης διέπεται από αυστηρούς κρατικούς νόμους για να παραμείνει άθικτος αυτός ο εξαιρετικά δημοφιλής τουριστικός προορισμός.

Μελβούρνη: Σύγκρουση δύο αεροπλάνων στο... έδαφος



Τα δύο αεροπλάνα συγκρούστηκαν ευτυχώς στο έδαφος στο αεροδρόμιο της Μελβούρνης
Αεροσκάφος της Virgin κάνοντας όπισθεν χτύπησε αεροσκάφος Α380 της Jetstar A380 που ήταν σταθμευμένο δίπλα του.

Έως και τρία εκατομμύρια δολάρια υπολογίζεται ότι μπορεί να φθάσει το κόστος της ζημιάς που υπέστησαν δύο αεροπλάνα που συγκρούστηκαν στο διεθνές αεροδρόμιο Μελβούρνης.
Το ατύχημα έλαβε χώρα όταν ένα αεροσκάφος της εταιρίας Virgin, κάνοντας όπισθεν χτύπησε κατά λάθος ένα αεροσκάφος Α380 της Jetstar A380 που ήταν σταθμευμένο δίπλα του.
Το αεροπλάνο της Virgin με 175 επιβάτες έκανε όπισθεν προκειμένου να κατευθυνθεί στον διάδρομο απογείωσης.
Όλα δείχνουν ότι ο πιλότος του αεροσκάφους δεν αντιλήφθηκε το αεροπλάνο της Jetstar που βρίσκονταν δίπλα με αποτέλεσμα να το χτυπήσει κοντά στις μηχανές, που βρίσκονταν σε λειτουργία.
Αν, όπως σημειώνουν οι ειδικοί, το σκάφος της Virgin είχε χτυπήσει τις μηχανές του άλλου αεροπλάνου δεν αποκλείεται να προκαλούσε πυρκαγιά, ενώ αντικείμενα της μηχανής που περιστρέφονταν να τραυμάτιζαν εργαζόμενους του αεροδρομίου.
Αναφερόμενος στο θέμα, ο πρόεδρος του Συνδικάτου Μηχανικών Αεροσκαφών, Πολ Κάζινς (Paul Cousins), είπε ότι το κόστος από τη σύγκρουση θα ανέλθει στα δύο με τρία εκατομμύρια δολάρια, προσθέτοντας ότι την ευθύνη για ό,τι έγινε τη φέρει η Virgin η οποία για να περικόψει τις δαπάνες αντικατέστησε τους διπλωματούχους μηχανικούς συντήρησης στον χώρο της στάθμευσης με εργαζόμενους κατώτερων προσόντων που δεν διαθέτουν την απαραίτητη πείρα.
Όλα δείχνουν όμως ότι τα χρήματα που εξοικονόμησε από τις αλλαγές αυτές τους τελευταίους δώδεκα μήνες θα τα πληρώσει για τις ζημιές που προκάλεσε το αεροσκάφος της.

Το δαχτυλίδι του Μίνωα!



Μπροστά σε μία από τις πιο συγκλονιστικές αποκαλύψεις, που αφορούν στον Μινωικό πολιτισμό και την ιστορία της Κρήτης, βρέθηκαν το 2004 οι επιστήμονες και οι αρχαιολόγοι του εθνικού μουσείου, στην Αθήνα.

Εκεί παραδόθηκε το περίφημο «δαχτυλίδι του Μίνωα», που εδώ και 70 χρόνια ήταν χαμένο στην αχλή του μύθου και το οποίο εξετάστηκε από τους πλέον ειδικούς που κατέληξαν ότι είναι 100% αυθεντικό! Η είδηση της παράδοσης του δαχτυλιδιού, κρατήθηκε μυστική το τελευταίο διάστημα αφού οι αρχαιολόγοι δεν γνώριζαν εάν είναι γνήσιο ή κίβδηλο.
Όταν δε πριν από περίπου 15 ημέρες η επιτροπή που συστάθηκε από το υπουργείο Πολιτισμού κατέληξε στο ότι είναι αυθεντικό αποφασίστηκε να μην διαρρεύσει τίποτε και η παρουσίαση του δαχτυλιδιού να γίνει με εντυπωσιακό τρόπο από τον ίδιο τον υπουργό.
Πρόκειται σύμφωνα με τους αρχαιολόγους για το μεγαλύτερο και το πιο σπάνιο σφραγιδικό δαχτυλίδι στον κόσμο το οποίο με περιπετειώδη τρόπο έφτασε στα χέρια των αρχαιολόγων. H αξία του είναι ανεκτίμητη, αλλά όποιος θα ήθελε να πουλήσει στην αγορά ένα τέτοιο εύρημα ίσως έπαιρνε αρκετά χρήματα!
Ήταν δε τόσο εντυπωσιακό που η πρώτη εντύπωση όλων ήταν ότι ήταν κίβδηλο! Ακόμη και ο ανασκαφέας της Kνωσού Άρθουρ Έβανς στον οποίο το είχαν πρωτοδώσει πριν 70 και πλέον χρόνια είχε αμφισβητήσει την αξία του. Για δεκαετίες το δαχτυλίδι εθεωρείτο χαμένο και 2-3 γενιές αρχαιολόγων είχαν περάσει χωρίς να ξέρουν εάν πραγματικά υπήρξε!
«Eίναι τόσο πρωτόγνωρα εντυπωσιακό που έχοντας δει όλα τα υπόλοιπα παρόμοια που υπάρχουν ανά τον κόσμο μόλις το είδα είπα ότι αποκλείεται να είναι πραγματικό, είναι κίβδηλο. Αφού όμως το μελετήσαμε στην κάθε λεπτομέρειά του διαπιστώσαμε ότι είναι απόλυτα γνήσιο. Άλλωστε κανένας κιβδηλοποιός δεν θα μπορούσε να κατασκευάσει τέτοιο αριστούργημα» είπε ειδικός που το εξέτασε.
Για το τόσο σοβαρό αυτό θέμα υπήρξε εντολή για σύσταση επιτροπής από αρχαιολόγους και ειδικούς ώστε να διαπιστωθεί εάν είναι γνήσιο. Tο διάστημα των τελευταίων μηνών είδαν το δαχτυλίδι οι αρχαιολόγοι από την πλευρά της χάραξης και της θεματολογίας, αλλά και ειδικοί συντηρητές που έλεγξαν την τεχνική κατασκευής του. Kλήθηκε ακόμη και ο Γερμανός Ίνγκο Πίνι ο οποίος γνωρίζει όσο κανένας άλλος τα σφραγιδικά.
Oι πάντες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι είναι γνήσιο-πλην κάποιων στελεχών του Eθνικού Mουσείου που είχαν επιφυλάξεις, αλλά ούτως ή άλλως παραδέχονται πως έχουν εμπειρία μόνο στα μυκηναϊκά.
Tο πόρισμα είναι ήδη έτοιμο και θα σταλεί και στο Kεντρικό Aρχαιολογικό Συμβούλιο το οποίο και θα αποφασίσει για την αμοιβή στον άνθρωπο που το παρέδωσε.
Tο δαχτυλίδι θα παρουσιαστεί από τον υπουργό Πολιτισμού σε επίσημη τελετή. Είναι βέβαια εκ των ουκ άνευ να επιστρέψει το «δαχτυλίδι του Mίνωα» στο φυσικό του χώρο, που δεν είναι άλλος από το Mουσείο του Hρακλείου.
ΠΩΣ ΒΡΕΘΗΚΕ
Tο περίφημο δαχτυλίδι, βρήκε το 1928 ένα μικρό αγόρι κοντά στον τάφο ιερού στην Kνωσό και ο πατέρας του, ένας φτωχός χωρικός από τη περιοχή, το έδωσε στον δραστήριο και πολυπράγμονα ιερέα του χωριού Πολάκη ο οποίος πήγε στον Έβανς για να το πουλήσει. Σύμφωνα με αρχαιολόγους, ο Έβανς, δεν θέλησε να το αγοράσει καθώς ο ιερέας ζητούσε πολλά χρήματα, έφτιαξε όμως με τη βοήθεια του Γκιγερόν δύο αντίγραφα από χρυσό και ήλεκτρο που βρίσκονται στο μουσείο της Oξφόρδης.
O παπά-Πολάκης, πήγε μερικά χρόνια μετά, το 1933 ή 1934 στο Mουσείο Hρακλείου, όπου υπηρετούσαν οι διαπρεπείς αρχαιολόγοι Nικόλαος Πλάτωνος και Σπύρος Mαρινάτος. O πρώτος το θεώρησε γνήσιο και πρότεινε να το κρατήσουν ενώ ο Mαρινάτος το απέρριψε ως κίβδηλο.
Λόγω της διαφωνίας, το δαχτυλίδι επιστράφηκε στον ιερέα, όμως ο Πλάτωνος, κράτησε ένα αντίγραφο σε πλαστελίνη, το οποίο βρέθηκε στο προσωπικό του αρχείο. Kατά μία πληροφορία, το αντίγραφο αυτό, βρίσκεται στην κατοχή του γιού του, Λευτέρη Πλάτωνος.
Αρκετά χρόνια αργότερα, όταν ο N. Πλάτωνος ενδιαφέρθηκε ξανά για το δαχτυλίδι, ο ιερέας, είπε ότι το είχε δώσει στη σύζυγο του για να το φυλάξει και εκείνη το έχασε!
Από τότε, κανείς δεν ξαναείδε το διασημότερο δαχτυλίδι του κόσμου, κανείς δεν έμαθε ποτέ πού βρισκόταν ενώ πολλοί αρχαιολόγοι έγραψαν μελέτες για αυτό, με βάση τα αντίγραφα που είχαν διασωθεί. Σε άρθρα που έχουν γραφεί και σε παρουσιάσεις που έχουν γίνει κατά καιρούς, οι ερευνητές του μινωικού πολιτισμού, εκφράζουν τη βεβαιότητα ότι επρόκειτο για βασιλικό δαχτυλίδι λόγω του μεγέθους, του πλούτου των παραστάσεων και του γεγονότος ότι βρέθηκε κοντά σε βασιλικό τάφο.
Πρόκειται για ένα εντυπωσιακό χρυσό κόσμημα με σφραγίδα, που φέρει παραστάσεις δεντρολατρείας. H θεά, κατεβαίνει από τον ουρανό, είναι καθιστή στη γη και κωπηλατεί σε ένα μικρό καράβι, συνθέτοντας μια συμβολική παράσταση με τον ουρανό, τη γη και τη θάλασσα. Το δαχτυλίδι περιγράφει με λεπτομέρειες ο Έβανς στο βιβλίο του «Palace of Minos» αλλά και ο N. Πλάτων σε εργασία για τη Mινωική Θαλασσοκρατορία.
Tελικά το δαχτυλίδι του Mίνωα δεν είχε χαθεί και παραδόθηκε στο Mουσείο από κάποιον κληρονόμο του παπα-Πολάκη, που διαμένει στην Aθήνα.

Η επιθανάτια εμπειρία είναι απλώς ένα... βραχυκύκλωμα;


Μια έκρηξη ηλεκτρικής δραστηριότητας γεννά την εμπειρία του "πήγα στον άλλο κόσμο και γύρισα"


Η επιθανάτια εμπειρία είναι απλώς ένα... βραχυκύκλωμα;
Ένα φως στην άκρη ενός τούνελ. Το πνεύμα που βγαίνει από το σώμα και μετά παρατηρεί από ψηλά τον σώμα στο οποίο "κατοικούσε" μέχρι πριν λίγο...

Οι άνθρωποι που περιγράφουν επιθανάτιες εμπειρίες πάντα περιτριγυρίζονται από μια άλω μυστηρίου αλλά και δέους... πήγαν στον άλλο κόσμο και επέστρεψαν!
Όμως, μια νέα επιστημονική έρευνα έρχεται να εξηγήσει πως η επιθανάτια εμπειρία που αναφέρουν κάποιοι ασθενείς κατά καιρούς είναι ένα... βραχυκύκλωμα.
Όπως αναφέρουν οι ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του πανεπιστημίου του Μίσιγκαν, που μελέτησαν τη νευροφυσιολογική κατάσταση του εγκεφάλου ακριβώς μετά την ανακοπή της καρδιάς, αμέσως μετά το σταμάτημα της καρδιάς παρατηρείται στον εγκέφαλο μια έκρηξη ηλεκτρικής δραστηριότητας. Η έντονη αυτή ηλεκτρική δραστηριότητα εκτιμάται πως "γεννά" τη συνείδηση των επιθανάτιων εμπειριών.
Αρκετοί βεβαίως είναι και εκείνοι που διστάζουν να αποδεχθούν την εξήγηση. Εξάλλου σημαντικό μειονέκτημα της έρευνας είναι ότι έχει γίνει σε πειραματόζωα και όχι σε ανθρώπους.
Οι επιστήμονες πάντως διαπίστωσαν ότι ο θνήσκων εγκέφαλος βίωνε μια απότομη ενεργοποίηση των ηλεκτρικών εγκεφαλικών κυμάτων, κάτι που, στην περίπτωση των ανθρώπων, θα μπορούσε να εξηγεί την ανάδυση στη συνείδηση των οραμάτων των επιθανάτιων εμπειριών (near-death), όπως ένα τούνελ με φως στο βάθος, η απέραντη γαλήνη, η συνάντηση με πεθαμένους, η αίσθηση ότι κανείς πετάει πάνω από το ακίνητο σώμα του κ.α.
Εξάλλου, όπως εξηγούν οι μελετητές, είναι λανθασμένη η πεποίθηση πως ο εγκέφαλος, μετά τον κλινικό θάνατο, είναι αδρανής ή υπολειτουργεί. Στην πραγματικότητα, "στη φάση του θανάτου, είναι πιο δραστήριος και από όταν είναι κανείς ζωντανός".
Στη διάρκεια των 30 δευτερολέπτων μετά το σταμάτημα της καρδιάς των πειραματόζωων, οπότε ο εγκέφαλός τους δεν τροφοδοτείτο πια με αίμα, καταγράφηκε μέσω ηλεκροεγκεφαλογραφήματος μια ξαφνική έξαρση (έως υπερδιπλασιασμός) των άκρως συγχρονισμένων υψηλής συχνότητας κυμάτων γάμμα του εγκεφάλου, τα οποία συνδέονται άμεσα με τη συνείδηση.
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι, στο κατώφλι του θανάτου, αυτό ακριβώς συμβαίνει και στους ανθρώπους, ενεργοποιώντας, σαν σε όνειρο, τις επιθανάτιες εμπειρίες, που βιώνονται ως "πιο πραγματικές και από την πραγματικότητα". Όμως, για να υπάρξει επιβεβαίωση αυτής της εκτίμησης, θα πρέπει να γίνει μια ανάλογη έρευνα σε ανθρώπους που έζησαν κλινικό θάνατο και τελικά επιβίωσαν - κάτι ασφαλώς όχι εύκολο (αν μη τι άλλο, λόγω έλλειψης εθελοντών!).
 news.gr

Δροσερή σαλάτα με τριβελάκι, καρδούλες από σπανάκι και φέτα


Με ελαφριά σως ελαιόλαδου και λεμονιού



Δροσερή σαλάτα με τριβελάκι, καρδούλες από σπανάκι και φέτα
ΑΠΟ ΤΗ ΡΕΝΑ ΤΗΣ ΦΤΕΛΙΑ
Συνταγή για 6-8 μερίδες
Χρόνος προετοιμασίας: 20-25 λεπτά

Υλικά 

1 πακέτο τριβελάκι
2 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο
1 κιλό φρέσκο σπανάκι (μόνο τις καρδούλες)
μισό ματσάκι άνηθο ψιλοκομμένο
500 γραμμάρια φέτα τριμμένη σε μεγάλα κομμάτια
300 γραμμάρια καρύδια χοντροκομμένα
1 ποτήρι του νερού ελαιόλαδο
1 ποτηράκι του κρασιού φρέσκος χυμός λεμονιού
αλάτι, πιπέρι.


Εκτέλεση

  • Βράζω το τριβελάκι σε μια κατσαρόλα με αλατισμένο νερό. Το σουρώνω, και το ανακατεύω με 2 κουταλιές ελαιόλαδο. Σκεπάζω το τριβελάκι με μια μεμβράνη και το βάζω στο ψυγείο για να κρυώσει.
  • Πλένω καλά το σπανάκι με άφθονο νερό και το αφήνω να στραγγίσει. Αφαιρώ τα κοτσανάκια. Σε ένα μεγάλο μπολ ανακατεύω ελαφρά το τριβελάκι με το σπανάκι, τον άνηθο, τη φέτα, τα καρύδια. Προσθέτω λίγο αλάτι.
  • Χτυπάω το ελαιόλαδο και τον χυμό λεμονιού σε ένα σέικερ και περιχύνω τη σαλάτα. Σερβίρω με φρεσκοτριμμένο πιπέρι.

Σημείωση: Μπορώ να προσθέσω στη σαλάτα ένα κολοκύθι, ωμό και τριμμένο στον τρίφτη και να το ανακατέψω μαζί με όλα τα υλικά.



 news.gr

Φωτογραφία Nasa: Περσείδες πάνω από τα επιβλητικά Μετέωρα!



Θαυμασμό προκαλεί η φωτογραφία που τράβηξε ο Ιρανός φωτογράφος, ο Babak Tafreshi.
O Barak κατόρθωσε να απαθανατίσει την αυγουστιάτικη «βροχή» των Περσιδών πάνω από τα πανέμορφα και επιβλητικά Μετέωρα.

Ένα όμορφο φαινόμενο που κάθε χρόνο μας κάνει να σηκώνουμε τα μάτια ψηλά στον ουρανό, στον τόπο της λάμψης του Ορθόδοξου Ελληνικού μοναχισμού.
Η φωτογραφία δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα της NASA.

Ο τυφώνας «Ουτόρ» έπληξε τις Φιλιππίνες


Τουλάχιστον δύο άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και 44 ακόμα αγνοούνται στις Φιλιππίνες, αφότου τη Δευτέρα ο τυφώνας «Ουτόρ» έπληξε το βόρειο τμήμα της νησιωτικής χώρας με ανέμους που κυμαίνονταν σε ταχύτητα από 175 έως 210 χιλιόμετρα ανά ώρα.

Οι περισσότεροι από τους αγνοούμενους είναι ψαράδες, καθώς ο «Ουτόρ» προκάλεσε κύματα ύψους 2,5 μέτρων.
Ομάδες έρευνας αναζητούν τους ψαράδες, οι οποίοι συνήθως καταφεύγουν σε μικρούς κόλπους σε γειτονικά νησιά, δήλωσε ο εκπρόσωπος.
Πέραν του ανθρώπινου κόστους, έχουν καταγραφεί και μεγάλες υλικές ζημιές, καθώς ο τυφώνας σάρωσε γραμμές ηλεκτροδότησης και «μαστίγωσε» με ισχυρές βροχοπτώσεις πολλά αστικά κέντρα.
Ο «Ουτόρ», ισχυρότερος καταγεγραμμένος τυφώνας έως τώρα για το 2013.

Εννέα χρόνια από τους Ολυμπιακούς της Αθήνας (13 Αυγούστου του 2004)



Η Αθήνα είναι το κέντρο του πλανήτη, καθώς φιλοξενεί τους 28ους Ολυμπιακούς Αγώνες. Το κορυφαίο αθλητικό γεγονός που χαρίζει αξέχαστες στιγμές, δυνατές συγκινήσεις, διαχρονικά πλάνα, αξίες άφθαρτες στο χρόνο.

Αυτή ήταν η δεύτερη φορά μετά το μακρινό 1896, τότε που η «μάνα» της διοργάνωσης Αθήνα, υποδεχόταν τους αθλητές του κόσμου στο Καλλιμάρμαρο.
Οι Αγώνες της 28ης Ολυμπιάδας διοργανώθηκαν στην Αθήνα από τις 13 Αυγούστου έως τις 29 Αυγούστου του 2004.
Ήταν Παρασκευή 13 Αυγούστου του 2004 όταν τα μάτια του πλανήτη στράφηκαν προς την Αθήνα που υποδεχόταν για δεύτερη φορά στην ιστορία της του Ολυμπιακούς Αγώνες πίσω στον τόπο που γεννήθηκαν.
Η αγωνία των διοργανωτών ήταν μεγάλη, όλα έπρεπε να είναι έτοιμα για την μεγάλη γιορτή της Ελλάδας. Τα ξένα μέσα ενημέρωσης που επί μήνες αμφισβητούσαν την ικανότητα της χώρας να αναλάβει μια τέτοια μεγάλη διοργάνωση κατάπιαν τη γλώσσα τους μπροστά στο εξαιρετικής αισθητικής θέαμα που υπέγραψε ο Δημήτρης Παπαϊωάννου.
Μέσα σε μερικές ώρες η ιστορία και ο πολιτισμός της ελληνικής γης ενώθηκαν με τις οικουμενικές ιδέες του Ολυμπισμού που ξεκίνησαν από αυτόν εδώ τον τόπο. Μέσα από εικόνες απαράμιλλης αισθητικής ο αρχαίος τυμπανιστής στην Ολυμπία «συνομίλησε» με τον τυμπανιστή του Ολυμπιακού Σταδίου και μια φλόγα μπήκε και σχημάτισε τους πέντε ολυμπιακούς κύκλους μέσα στην τεχνητή θάλασσα.
Το μικρό παιδί με το βαρκάκι και την Ελληνική σημαία, οι μελωδίες του Μάνου Χατζιδάκι και η ανάδυση του κυκλαδικού ειδωλίου που «έσπασε» σε αρχαϊκό κούρο και σε κλασσικό άγαλμα θύμισαν στον κόσμο την παγκόσμια ακτινοβολία του τόπου και την συνεχή ανατροφοδότηση των κλασσικών ιδεωδών και των σύγχρονων τάσεων μέσα στο χρόνο.
Πανταχού παρών ο Έρως, ένα από τα τρία αρχέγονα στοιχεία στη Θεογονία του Ησιόδου και από εκεί μια «κλεψύδρα» ξετυλίγει την ελληνική τέχνη μέσα από ένα παπαρρηγοπούλειο αφηγηματικό σχήμα.
Οι εικόνες ήταν λες και είχαν ζωντανέψει από τα βιβλία του δημοτικού σχολείου, από τα ταυροκαθάψια της μινωικής Κρήτης στους σκοτεινούς αρχαϊκούς χρόνους και το κλασσικό θαύμα της Αθήνας - το θέατρο, τη δημοκρατία, τη φιλοσοφία και όλες τις πτυχές που έκαναν την ανθρωπότητα να απορεί αιώνια για το τι συνέβη εκείνη την μαγική πεντηκονταετηρίδα.
Από εκεί τη σκυτάλη παίρνει η εσωτερικότητα και ο μυστικισμός του Βυζαντίου με τις φιγούρες να ξεκολλούν κυριολεκτικά από τις αγιογραφίες δίνοντας τη θέση τους στην αθάνατη λαϊκή παράδοση, την Επανάσταση του 1821 και τους πρώτους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896 πάλι στην Αθήνα.
Εκεί μέσα από εικόνες του Τσαρούχη η κλεψύδρα κλείνει με το ρεμπέτικο και τις αγγελικές φιγούρες στη φωνή της Μαρίας Κάλλας.
Στους αγώνες, συμμετείχαν περίπου 10.500 αθλητές μαζί με 5.500 προπονητές και συνοδούς από 202 χώρες. Υπήρξαν συνολικά 301 τελετές απονομής μεταλλίων από 28 διαφορετικά αθλήματα.
 Δείτε το βίντεο :
 http://www.youtube.com/watch?v=U6fU95w_zFs

Αποκάλυψη

Ο πιο επικίνδυνος ''χημικός'' - τρομοκράτης



IBRAHIM AL-ASIRI
Η απειλή της τρομοκρατίας που προέρχεται από την Αλ Κάιντα στην Αραβική Χερσόνησο, στην Υεμένη εστιάζεται στον πονηρό ηγέτη της ομάδας, Nasir al-Wuhayshi.

Ο Wuhayshi είναι ένας εξαιρετικά αποτελεσματικός οργανωτής και χαρισματικός ηγέτης, στα χνάρια του νεκρού μέντορά του Osama bin Laden.
Εδώ και λίγο καιρό ο Wuhayshi έγινε το νούμερο δύο της Αλ Κάιντα. Όμως, παρά τη μεγάλη θέση του Wuhayshi μεταξύ των εγκεφάλων της τρομοκρατίας, καμία επιχείρηση δεν ανησυχεί περισσότερο τις ΗΠΑ από τον Ibrahim al-Asiri τον κατασκευαστή βομβών της ομάδας.
Ο al-Asiri ήταν φοιτητής χημείας και κατάγεται από τη Σαουδική Αραβία. Έχει ριζοσπαστικοποιηθεί μετά την εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράκ το 2003. Σύμφωνα με το Daily Beast έχει αποδειχθεί μοναδικά έμπειρος στην επινόηση βομβών που μπορεί να ξεφύγουν ακόμη και από τις πιο εξελιγμένες μορφές ανίχνευσης.
Ήρθε στο προσκήνιο το 2009, μετά από μια παρολίγον επιτυχημένη επίθεση δολοφονίας του Σαουδάραβα πρίγκιπα Bin Nayef . Ο al-Asiri είχε επινοήσει τη βόμβα που χρησιμοποιήθηκε στην απόπειρα δολοφονίας. Ο επιτιθέμενος ήταν ο ίδιος ο αδελφός του.
Οι πρώτες πληροφορίες ανέφεραν ότι η βόμβα είχε εμφυτευτεί στο ορθό έντερο του νεαρού al-Asiri , αλλά αποδείχθηκε ότι την είχε ραμμένη στο εσώρουχό του. Ο al-Asiri απορρόφησε το μεγαλύτερο μέρος της έκρηξης, η οποία τον σκότωσε ακαριαία. Ο Bin Nayef κατάφερε να ξεφύγει με μόνο ελαφρά τραύματα.
Μόλις τέσσερις μήνες αργότερα, η AQAP-χτύπησε και πάλι, αυτή τη φορά με μια νέα έκδοση του ίδιου είδους βόμβας. Ένας Νιγηριανός της AQAP παραλίγο να ανατινάξει ένα εμπορικό αεροσκάφος πάνω από το Ντιτρόιτ.
Η συσκευή οδήγησε στον al-Asiri . Το 2010, η AQAP κατάφερε να τοποθετήσει βόμβες σε δύο αεροπλάνα των ΗΠΑ. Το εκρηκτικό υλικό ήταν έξυπνα τοποθετημένο σε δοχεία μελάνης εκτυπωτή. Ήταν άλλο ένα δημιούργημα του al-Asiri. Για τους αμερικανούς αξιωματούχους των μυστικών υπηρεσιών δεν υπάρχει τίποτα καθησυχαστικό στο γεγονός ότι ο al-Asiri δεν έχει κάνει ακόμα κάποια μεγάλη επίθεση.
Το αποδίδουν σε καθαρή τύχη. Λίγα πράγματα τους ανησυχούν τόσο όσο η πεποίθηση ότι ο al-Asiri πέτυχε να αναπτύξει ένα νέο είδος βόμβας που μπορεί να εμφυτεύεται χειρουργικά μέσα στο ανθρώπινο σώμα.
Το 2011, οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ έμαθαν ότι ο al-Asiri συνεργαζόταν στενά με γιατρούς που είχαν σχέση με την AQAP και είχαν δοκιμάσει τη βόμβα σε σκυλιά και άλλα ζώα. Όπως και οι προηγούμενες βόμβες του, δεν περιείχε κανένα μέταλλο και έτσι θα μπορούσε να περάσει μέσα από συμβατικούς ανιχνευτές.
Ο Ομπάμα έχει λάβει τακτικές ενημερώσεις σχετικά με την πρόοδο του al-Asiri και έχει συμμετάσχει σε πολλές συζητήσεις σχετικά με την εξόντωση του βομβιστή, σύμφωνα με έναν ανώτερο αξιωματούχο της κυβέρνησης ο οποίος αρνήθηκε να κατονομαστεί.
Η CIA κόντεψε να τον εξουδετερώσει την άνοιξη του 2012. Ο Πρίγκιπας Muhammed Bin Nayef κατέστρωσε ένα σχέδιο για να προβεί σε αντίποινα εναντίον του επίδοξου δολοφόνου του. Σύμφωνα με τον εμπειρογνώμονα Gregory Johnsen, ο Bin Nayef στράφηκε στις βρετανικές μυστικές υπηρεσίες και τη CIA για την οργάνωση μιας επιχείρησης, χρησιμοποιώντας έναν Σαουδάραβα που είχε προσληφθεί από τους Βρετανούς ως δόλωμα. Ο μυστικός πράκτορας διείσδυσε με επιτυχία στην AQAP, αν και ποτέ δεν κατάφερε να συναντήσει τον al-Asiri.
Η προσπάθεια της CIA να σκοτώσει τον ειδήμονα βομβιστή της AQAP συνεχίζεται. Πέρυσι, μια επίθεση drone της CIA σκότωσε τον Ahmed Said Saad, έναν Σύριο γιατρό που είχε συνεργαστεί με τον al-Asiri στα πειράματά του.
Πολλές φορές κατά τη διάρκεια των τελευταίων μηνών, αντιτρομοκρατικές επιχειρήσεις των ΗΠΑ είχαν τον al-Asiri στο στόχαστρό τους. Αλλά ένας ανώτερος αξιωματούχος των ΗΠΑ λέει ότι έχει ξεφύγει από τις επιθέσεις drones και καταζητείται.
Πηγή:Daily Beast

Ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος μέσα από την κάμερα ενός γερμανού στρατιώτη


Εκατοντάδες σπάνιες εικόνες από τις εμπειρίες ενός Γερμανού στρατιώτη στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο δόθηκαν στη δημοσιότητα για πρώτη φορά.

Μια γρήγορη ματιά στη ζωή στα χαρακώματα αποκαλύπτει το ταξίδι του Walter Koessler από τα αρχικά χαμόγελα μέχρι τη σκληρή πραγματικότητα του πολέμου.
Η ξεχωριστή συλλογή ξεκινά με τον Walter να χαμογελάει μαζί με τους φίλους πριν πάει στον πόλεμο και τελειώνει με πτώματα στα χαρακώματα.
Ο Walter τράβηξε περίπου 1000 φωτογραφίες κατά τη διάρκεια της θητείας του στο Πυροβολικό και όσο ασχολούταν με την αεροφωτογραφία.
Οι εικόνες είδαν το φως της δημοσιότητας στο βιβλίο του εγγονού του Walter, Dean Putney, ο οποίος τις ανακάλυψε το 2011.

Η στιγμή της «αποκαλύψεως» ενός Ιρακινού μαχητικού



Το είχαν θάψει στο έδαφος
Μία εξαιρετικά ενδιαφέρουσα αποκάλυψη από το Ιράκ. Μία Αμερικανική ερευνητική ομάδα ξεθάβει (κυριολεκτικώς) ένα ρωσικής κατασκευής μαχητικό αεροσκάφος τύπου MiG-25R Foxbat B, της εποχής του «Ψυχρού πολέμου.

Τότε, το αεροσκάφος αυτό ήταν ένα από τα ταχύτερα του κόσμου. Οι Ιρακινοί τα είχαν θάψει μέσα στην άμμο το 2006 προκειμένου έτσι, όπως πίστευαν, να τα γλυτώσουν από την καταστροφή από τις βόμβες των Αμερικανικών δυνάμεων και των συμμάχων τους.
Μετά την λήξη των εχθροπραξιών έχουν ανακαλυφθεί αρκετά θαμμένα αεροσκάφη MiG-25 και επιθετικά Su-25, στην ευρύτερη περιοχή γύρο από την αεροπορική βάση της πάλαι ποτέ Ιρακινής Αεροπορίας στο Αl-Taqqadum, στα δυτικά της Βαγδάτης.
Αν και η καυτή άμμος και το στεγνό έδαφος έχουν «διατηρήσει» σε εξαιρετική κατάσταση τα αεροσκάφη αυτά, εκτιμάται ότι μάλλον πολύ δύσκολα θα επιστρέψουν στην ενεργό υπηρεσία με τα χρώματα της νέας Ιρακινής Αεροπορίας, που έχει «δυτικούς» προσανατολισμούς και αντίστοιχο δυτικής προσελεύσεως – μεταχειρισμένο – προς το παρόν, υλικό και έτσι θα «ξεθαμμένα» αυτά αεροσκάφη θα καταλήξουν μάλλον προς πώληση ή ανταλλαγή με κάποιο από τα αεροπορικά Μουσεία της Δύσεως. (parapolitika)

Βυζαντινός θησαυρός στο Τελ Αβίβ



Οι ερευνητές εξετάζουν για ποιο λόγο υπήρχαν 400 βυζαντινά νομίσματα, 200 λύχνοι, ένα αρχαίο δαχτυλίδι με επιγραφή και χρυσά κοσμήματα σε λάκκο απορριμμάτων της βυζαντινής περιόδου.
Οι αρχαιολογικές ανασκαφές που διενεργούνται από το πανεπιστήμιο του Τελ Αβίβ και την Ισραηλινή Αρχή Αρχαιοτήτων έφεραν στο φως ένα μυστήριο.
Οι ανασκαφές διεξάγονται μεταξύ μιας παραλιακής οδού και βιομηχανικής εγκατάστασης σε μια περιοχή που βρίσκεται ανάμεσα στο KfarShmaryahu και στο Rishpon στο Ισραήλ.
Πολυάριθμα ευρήματα που χρονολογούνται από την Ύστερη Βυζαντινή περίοδο (5ο, 6ο και 7ο αιώνα μ.Χ.) ήταν ανάμεσα στις αρχαιότητες που ανακαλύφθηκαν σε ανασκαφές στη γεωργική ενδοχώρα της αρχαίας πόλης της Απολλωνίας-Arsuf, που βρίσκεται στα ανατολικά του χώρου. Μεταξύ των ευρημάτων υπήρχαν εγκαταστάσεις για την επεξεργασία γεωργικών προϊόντων, όπως πατητήρια και τα απομεινάρια ενός ελαιοτριβείου, καθώς και λείψανα των τειχών που ήταν προφανώς μέρος βοηθητικών κτιρίων που είχαν ως στόχο να εξυπηρετούν τους τοπικούς αγρότες.
Σύμφωνα με τον καθηγητή Oren Tal του πανεπιστημίου του Τελ Αβίβ και τον Moshe Ajami της Ισραηλινής Αρχής Αρχαιοτήτων, «Το πιο ενδιαφέρον εύρημα στην περιοχή είναι ο αριθμός των Βυζαντινών λάκκων απορριμμάτων. Ένας από αυτούς είναι ιδιαίτερα μεγάλος (πάνω από 30 μέτρα σε διάμετρο) και περιείχε θραύσματα από πήλινα αγγεία (αμφορείς, μαγειρικά σκεύη, επιτραπέζια σκεύη και λύχνους), θραύσματα γυάλινων αγγείων, βιομηχανικά απόβλητα από γυαλί και οστά ζώων. Ένα μεγάλο ποσοστό από αυτά ήταν χρήσιμα αντικείμενα, των οποίων η παρουσία στο λάκκο εγείρει ερωτήματα.
Μεταξύ άλλων, υπήρχαν περισσότερα από τετρακόσια νομίσματα στην πλειοψηφία τους βυζαντινά, εκ των οποίων το ένα ήταν χρυσό, καθώς και διακόσιοι ολόκληροι και ακέραιοι λύχνοι Σαμαρειτών (ανάμεσά τους λύχνοι που δεν χρησιμοποιήθηκαν ποτέ), δαχτυλίδια και χρυσά κοσμήματα. Αξίζει να σημειωθεί ότι μεταξύ των κοσμημάτων υπάρχει ένα οκταγωνικό δαχτυλίδι με χαραγμένους στίχους του Σαμαρείτη Πεντάτευχου σε κάθε μία από τις πλευρές του (στη μία πλευρά: «Adonai είναι το όνομά του», και στην άλλη πλευρά:
«Ένας Θεός», και ούτω καθεξής). Περίπου μια δωδεκάδα από δαχτυλίδια Σαμαρειτών έχουν δημοσιευθεί μέχρι σήμερα στην επιστημονική βιβλιογραφία, και αυτό το δαχτυλίδι αποτελεί μια σημαντική προσθήκη στα ήδη υπάρχοντα».
Σε όλες τις περιόδους η περιοχή αποτέλεσε την γεωργική ενδοχώρα της αρχαίας Απολλωνίας-Arsuf, η οποία βρίσκεται δυτικά του ανασκαφικού χώρου (σήμερα η περιοχή είναι το Εθνικό Πάρκο της Απολλωνίας). Η τρέχουσα ανασκαφή συμπληρώνει την εικόνα για τον οικισμό της αρχαίας Απολλωνίας-Arsuf, όπως έχει προκύψει από προηγούμενες ανασκαφές.
Οι αρχαιολογικές ανασκαφές που πραγματοποιούνται στο Εθνικό Πάρκο της Απολλωνίας από το 1950 μέχρι σήμερα δείχνουν ότι η περιοχή κατοικείται συνεχώς για πάνω από 1.500 χρόνια - από την περσική περίοδο (τέλη του 6ου αιώνα π.Χ.) μέχρι το τέλος της περιόδου των Σταυροφοριών (13ο αιώνα μ.Χ.). Το πιο σημαντικό αρχιτεκτονικό εύρημα της Ρωμαϊκής Απολλωνίας είναι μια έπαυλη που βλέπει στη θάλασσα με περίστυλη αυλή που πλαισιώνεται από έναν περιφερειακό διάδρομο και δωμάτια διατεταγμένα κατά μήκος όλων των πλευρών του.
Στη βυζαντινή περίοδο ο οικισμός Sozousa (που σημαίνει Απολλωνία) επεκτάθηκε σε μια έκταση 280.000 τ.μ. Μεταξύ των ευρημάτων της περιόδου συγκαταλέγονται μια εκκλησία και βιομηχανικές συνοικίες με πατητήρια, λιοτρίβια, δεξαμενές και κλιβάνους που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή πρώτων υλών γυαλιού, ενώ ο πληθυσμός της αποτελούταν από Χριστιανούς και Σαμαρείτες κατοίκους.
Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του UmayyadΧαλίφη Abdul al-Malik (685-705 μ.Χ.) η Arsuf ήταν περιτειχισμένη. Στο τέλος της περιόδου ο οικισμός είχε μετατραπεί σε φρούριο όπου οι μουσουλμανικές θρησκείες χρησιμοποιούσαν ως κέντρο δράσης τους. Η περιοχή κατακτήθηκε από τους Σταυροφόρους το 1101. Έως τα μέσα του 12ου αιώνα η περιοχή παραδόθηκε σε μία από τις αριστοκρατικές οικογένειες σταυροφόρων και έγινε Δεσποτάτο.
Η κατασκευή του φρουρίου του δεσποτάτου ξεκίνησε το 1241 και το 1261 το κάστρο, η πόλη και το φέουδο της Arsuf παραδόθηκε στους Ιωαννίτες ιππότες. Μέχρι το τέλος της πολιορκίας των Μαμελούκων τον Μάρτιο-Απρίλιο του 1265 η οχυρωμένη πόλη και το φρούριο στο βόρειο τμήμα της καταστράφηκαν και η περιοχή δεν ξανακατοικήθηκε από την ήττα της.
Πηγές: The Archaeology News Network, defencenet.gr

Ελέφαντες παίρνουν εκδίκηση όταν μέλος της αγέλης τους χτυπήθηκε από τρένο στην Ινδία


Μια ομάδα από 15 ελέφαντες βρίσκεται σε πένθος για ένα μέλος της αγέλης τους που χτυπήθηκε και σκοτώθηκε από ένα τρένο.
Μετά από αυτό το γεγονός οι ελέφαντες άρχισαν να καταστρέφουν κοντινά χωριά, και τουλάχιστον 10 κατοικίες και εν μέρει ένα σχολικό κτίριο έχουν υποστεί σοβαρές ζημιές.
Τις τελευταίες ημέρες, οι ελέφαντες έχουν παραμείνει κοντά στην τοποθεσία από το θανατηφόρο ατύχημα της αμαξοστοιχίας σε συνεχή αγρυπνία, κοντά στο χωριό Matari στην ανατολική Ινδία, και η αγέλη έχει σταματήσει πολλές άλλες αμαξοστοιχίες που διέρχονται από την περιοχή.
Οι χωρικοί βρίσκονται  σε μια προσπάθεια να εμποδίσουν τις επιθέσεις να κρατήσουν τους ελέφαντες πίσω με πυροτεχνήματα, αλλά μέχρι στιγμής δεν ήταν σε θέση να οδηγήσουν το κοπάδι μακριά.
Ο Wildlife ακτιβιστής εξήγησε ότι οι ελέφαντες είναι αρκετά έξυπνοι, συναισθηματικοί και είναι γνωστό ότι καταφεύγουν σε επιθέσεις εκδίκησης εναντίον εκείνων που αισθάνονται ότι είναι υπεύθυνοι για το θάνατο του φίλου και μέλους της οικογένειας τους - σε αυτήν την περίπτωση είναι οι άνθρωποι.
"Οι Ελέφαντες συχνά προσπαθούν να επιστρέψουν στο χώρο των ατυχημάτων γιατί πιστεύουν ότι ο σύντροφό τους που μόλις τραυματίστηκε θα μπορούσε να διασωθεί από αυτούς", δήλωσε ο Srivastava.
"Ακόμα και όταν ένας ελέφαντας πεθάνει από φυσικό θάνατο, οι φίλοι του καλύπτουν το σώμα με θάμνους και μικρά κλαδιά δέντρων."
Από το 2010, τουλάχιστον 50 ελέφαντες έχουν σκοτωθεί στις γραμμές του τρένου στην Ινδία, κυρίως στις διαδρομές που διατρέχει αραιοκατοικημένες περιοχές μέσα στο δάσος και ανάμεσα σε απομονωμένα χωριά.
Εκπρόσωπος των σιδηροδρόμων ο Amrendra Das συνέστησε στους μηχανοδηγούς να είναι πιο προσεκτικοί.
Αποκάλυψη

Η εξαφάνιση των γιγάντιων ζώων έκανε άγονη τη Γη



Η εξαφάνιση των γιγάντιων χερσαίων ζώων που ζούσαν στο τέλος της πιο πρόσφατης Εποχής των Παγετώνων μείωσε δραματικά τη γονιμότητα των εδαφών στη λεκάνη του Αμαζονίου, εκτιμούν ερευνητές του Πρίνστον και της Οξφόρδης.

Προειδοποιούν μάλιστα για περαιτέρω βλάβες στα οικοσυστήματα αν εξαφανιστούν οι σύγχρονοι γίγαντες όπως οι ελέφαντες.
Σαν τη σημερινή αφρικανική σαβάνα
Η Πλειστόκαινος περίοδος άρχισε πριν από 2,6 εκατομμύρια χρόνια και τέλειωσε πριν από 11.700 χρόνια, όταν η Γη έβγαινε από τον πάγο. Μεγάλο μέρος του κόσμου θύμιζε τότε τη σημερινή αφρικανική σαβάνα και φιλοξενούσε γιγαντόσωμα ζώα που δεν επιζούν σήμερα.
Η Αμερική, για παράδειγμα, έσφυζε από πλάσματα σαν τα σπαθόδοντα αιλουροειδή, τους γιγάντιους βραδύποδες και τα τριχωτά μαμούθ. Σήμερα, ο αμερικανικός βίσονας είναι το μόνο ζώο που επιζεί από εκείνη την εποχή.
Tα γιγαντόσωμα αυτά είδη, έπαιζαν κεντρικό ρόλο στη λειτουργία των οικοσυστημάτων καθώς μετέφεραν θρεπτικά στοιχεία σε μεγάλες αποστάσεις μέσω της κοπριάς τους, αλλά και μέσω της αποσύνθεσης των σωμάτων τους μετά τον θάνατό τους.
Σε γενικές γραμμές τα μεγάλα ζώα τρώνε περισσότερο και διανύουν μεγαλύτερες αποστάσεις από ό,τι τα μικρόσωμα -κάτι που σημαίνει ότι παίζουν σημαντικότερο ρόλο για τη λίπανση των άγονων εδαφών.
Στο επίκεντρο ο φώσφορος
Η νέα μελέτη εστιάστηκε στον φώσφορο, ένα στοιχείο που υπάρχει σε όλα τα ζωικά και φυτικά κύτταρα. Ο φώσφορος είναι εξάλλου βασικό συστατικό των σημερινών λιπασμάτων μαζί με το άζωτο και το κάλιο. Τα μεγάλα φυτοφάγα ζώα που ζούσαν στην περιοχή του Αμαζονίου κατά το Πλειστόκαινο βοσκούσαν σε γόνιμες περιοχές και μετακινούνταν σε πιο άγονες, λιπαίνοντάς τες με την κοπριά τους.
Η ερευνητική ομάδα χρησιμοποίησε μαθηματικά μοντέλα για να υπολογίσει ότι η εξαφάνιση των μεγαλόσωμων ζώων, αυτών με βάρος πάνω από 44 κιλά, περιόρισε τη διασπορά του φωσφόρου στις πιο άγονες περιοχές κατά 98%. «Η εξαφάνιση αυτών των ζώων σημαίνει ότι ο σημερινός κόσμος έχει περισσότερες άγονες περιοχές από ό,τι θα είχε σε διαφορετική περίπτωση» δήλωσε ο Κρις Ντάουτι του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης.
Ο Ντάουτι είναι πρώτος συγγραφέας της μελέτης που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature Geoscience». «Τα μεγάλα ζώα λειτουργούν σαν αρτηρίες που μεταφέρουν θρεπτικά συστατικά. Η εξαφάνισή τους σημαίνει ότι οι αρτηρίες αποκόπτονται» σχολίασε ο ερευνητής.
Σήμερα, επισήμανε, η μεταφορά θρεπτικών συστατικών έχει πια επιβραδυνθεί και εξαρτάται όχι τόσο από τα ζώα όσο από γεωλογικές διαδικασίες όπως οι αποθέσεις υλικών στα ποτάμια και η διάβρωση των πετρωμάτων από τον άνεμο.
[Πηγή Το Βήμα-Science]

Ο αρχέγονος φόβος του θανάτου


Θάνατος: Η οριστική παύση όλων των βιολογικών λειτουργιών που υποστηρίζουν τη διαβίωση ενός οργανισμού
Όλοι φοβούνται τον θάνατο.
Πότε και ποιοι τελικά αποφασίζουν να προστρέξουν σε έναν ψυχίατρο για να αντιμετωπίσουν αρχέγονους φόβους; Τι σημαίνει "χάνω το σώμα μου" και τι μηνύματα στέλνουν όσοι είχαν "μεταθανάτιες εμπειρίες"; Ο θάνατος και ο φόβος του ανθρώπου για το άγνωστο, για την πίστη στον θεό και τον ναρκισσισμό.
Η ζωή, λέει ο ψυχίατρος Ίρβιν Γιάλομ είναι μια αναλαμπή ανάμεσα στο σκοτάδι πριν τη γέννηση και το σκοτάδι του θανάτου. Γιατί αυτό που μας απασχολεί είναι μόνο το σκοτάδι του θανάτου και όχι το σκοτάδι πριν τη γέννηση; Επειδή, συνήθως, φοβάσαι να αντιμετωπίσεις αυτό που έχεις βιώσει ως πόνο χαμού για έναν άνθρωπο δικό σου. Τι ξέρεις για τον χρόνο πριν τη γέννηση! Φοβάσαι αυτό που ξέρεις πως είναι αναπότρεπτο αλλά δεν μπορείς να "συλλάβεις" και να αντιμετωπίσεις.
Τι συνήθως φοβούνται οι άνθρωποι που προστρέχουν σε έναν ψυχίατρο;
Έρχονται ασθενείς στο ιατρείο που φοβούνται πώς θα πεθάνουν. Πού αναρωτιούνται πώς θα είναι μέσα στο φέρετρο, τι θα γίνει το σώμα τους. Για κάποιους που πιστεύουν στη θρησκεία, η ανησυχία και ο φόβος σηματοδοτούν ένα κάποιο πρόβλημα έλλειμμα πίστης.
Κανείς όμως δεν ξέρει πώς είμαστε -αν είμαστε- μετά τον θάνατο. Επειδή όλων η εμπειρία βασίζεται στο σώμα, το οποίο δεν θα έχουν μετά θάνατον. Άρα, σίγουρα πρόκειται για μια διαφορετική αίσθηση. Απ' όλους όσους είχαν αυτό που λέμε "μεταθανάτιες εμπειρίες", περιγράφηκε μια κατάσταση μάλλον ευχάριστη! Είπαν πως ένιωσαν να περνούν μέσα από κάποιο σύννεφο, ότι ένιωθαν κάτι πολύ απαλό, δηλαδή βίωσαν μια εμπειρία κάθε άλλο παρά δυσάρεστη.
Είναι μια ιδιαίτερη φοβία αυτή του θανάτου. Κάποιοι έχουν φοβία πώς θα αποσυντεθεί το σώμα τους... Τους αφήνουμε να φανταστούν πώς αποσυντίθεται το σώμα τους. Η εικόνα του πώς θα πραγματικά η εξέλιξη ανακουφίζει πολλούς από αυτούς σε αρκετά μεγάλο βαθμό.
Δεν τους τρομάζει περισσότερο; Δεν βλέπουν μια εικόνα τρόμου;
- Όχι, γιατί αυτό που τους τρομάζει είναι το άγνωστο όχι το χειροπιαστό. Όταν το βλέπουν μπροστά τους ηρεμούν. Η ρεαλιστική αντιμετώπιση τους κάνει να το δουν με άλλα μάτια.
Στην ουσία, τους ζητάνε να ζήσουν την εμπειρία του θανάτου.
- Όχι μόνο να ζήσουν αλλά και να απομυθοποιήσουν την ιδέα του θανάτου, αυτό που συμβαίνει με το σώμα τους. Γιατί φαντάζονται ότι είναι πολύ τρομακτικό! Η διαδικασία της απομυθοποίησης τους βοηθάει πολύ, εξαρτάται βέβαια από την περίπτωση του ανθρώπου και του τρόπου που βιώνει ή αντιλαμβάνεται την αρχή και το τέλος. Τη γέννηση και τον θάνατο. Πάντα εξειδικεύουμε την όποια διαδικασία ακολουθούμε.
Αυτή η διαδικασία που λέτε, δεν αποκαλύπτει πολύ ιδιαίτερα και προσωπικά πράγματα; Ο φόβος του θανάτου δεν συνοδεύεται και από άλλους φόβους;
- Δεν είναι απαραίτητο.
Πώς εκδηλώνεται ο φόβος του θανάτου; Έχει συμπτώματα ψυχοσωματικά;
- Εκφράζεται ως μια μεγάλη αλλά όχι διαρκή ανησυχία. Είπα πως εξαρτάται από τον άνθρωπο. Αυτοί που δείχνουν να αγωνιούν περισσότεροι, είναι εκείνοι που τους ενδιαφέρει πολύ η εμφάνισή τους, το πώς τους βλέπουν οι άλλοι. Θέλουν να είναι πάντα προσεγμένοι και τους απασχολεί πώς θα αποσυντεθεί το σώμα τους. Το ότι θα ασχημύνουν, το πώς θα φαίνονται σε τρίτους.
Άνθρωποι που θα έχουν ήδη προβλήματα με την εμφάνισή τους.
- Είναι σίγουρο. Κάποιοι άνθρωποι διατηρούν ναρκισσιστικά στοιχεία. Θέλουν να είναι πάντα όμορφοι, πάντα νέοι. Κάποιοι, για να διατηρηθεί αναλλοίωτο το σώμα τους μετά θάνατον, προχωρούν σε βαλσαμοποίηση. Για να μην υπάρξει αποσύνθεση, χρησιμοποιούν υλικά. Όπως έκαναν παλιά με τις μούμιες.
[Πηγές: iatropedia.gr, defencenet.gr]

Η Nasa έστειλε αστροναύτες στη Χαβάη [Εικόνες]


Έξι εθελοντές αστροναύτες τοποθετήθηκαν μέσα σε κουβούκλιο σε υψόμετρο 2.500 μέτρων στο ηφαίστειο Mauna Loa της Χαβάης, προκειμένου να μελετηθεί τι θα χρειαστούν όσοι ταξιδέψουν στον Άρη.

Κόστισε σχεδόν ένα εκατομμύριο δολάρια. Πρόκειται για την πρώτη αποστολή της ΝΑΣΑ η οποία έχει σχεδόν ολοκληρωθεί και είχε σκοπό να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα που ενδεχομένως προκύψουν σε μια μελλοντική διαστημική αποστολή στον Άρη.
Η Nasa τοποθέτησε έξι εθελοντές αστροναύτες μέσα σε κουβούκλιο σε υψόμετρο 2.500 μέτρων στο ηφαίστειο Mauna Loa της Χαβάης, προκειμένου να μελετήσει τι θα χρειαστούν και τι όχι οι πρώτοι εκπρόσωποί της που θα ταξιδέψουν στον Άρη.
Τα μέλη της αποστολής, η οποία ονομάζεται "Hawaii Space Exploration Analog and Simulations" ή "HI-SEAS", δοκίμασαν διάφορα είδη φαγητών. Η μέχρι στιγμής πορεία του πειράματος έδειξε ότι τα τυλιχτά φαγητά είναι τα πλέον βολικά. Σχεδόν σε κάθε γεύμα καταναλώθηκαν παγωμένα αποξηραμένα λαχανικά.
Το πλήρωμα επελέγη ανάμεσα σε τουλάχιστον επτακόσιους υποψηφίους και περιλαμβάνει διάφορες ειδικότητες, όπως βιολόγους, γεωλόγους, επιστήμονες ρομποτικής, ακόμη και μια δημοσιογράφο.
Ο στόχος αυτής της πρώτης αποστολής χρηματοδοτήθηκε από την NASA και τα Πανεπιστήμια της Χαβάης και του Cornell.
Το πλήρωμα αναμένεται να βγει από το κουβούκλιο στις 13 Αυγούστου.