Το κάπνισμα του πρώτου τσιγάρου είναι για πολλούς εφήβους ένα είδος τελετουργίας ενηλικίωσης. Το αν θα το απολαύσουν όμως και θα θέλουν κι άλλο ή θα «πνιγούν» στον βήχα και δεν θα το ξαναγγίξουν στη ζωή τους, μπορεί να οφείλεται σε μία συγκεκριμένη γονιδιακή μεταλλαγή, από την οποία μπορεί να εξαρτάται και το αν τελικά θα γίνουν συστηματικοί καπνιστές ή όχι.
Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν εντόπισαν μια παραλλαγή ενός γονιδίου, που συναντάται συχνότερα σε ανθρώπους οι οποίοι λένε πως είχαν απολαύσει το πρώτο τσιγάρο που κάπνισαν. Αυτοί οι άνθρωποι είναι πολύ πιθανότερο να γίνουν καπνιστές, επισημαίνουν οι επιστήμμονες στην ιατρική επιθεώρηση «Αddiction» («Εθισμός»).
Οι ερευνητές υποστηρίζουν πως το εύρημά τους μπορεί να βοηθήσει στην ανάπτυξη φαρμάκων κατά του καπνίσματος.
Η απόφαση ενός προσώπου να καπνίσει πρώτη φορά ή να συνεχίσει να καπνίζει, δεν πιστεύεται ότι εξαρτάται αποκλειστικά από τα γονίδιά του αλλά από «μείγμα» γονιδίων, περιβαλλοντικών παραγόντων και κοινωνικών πιέσεων.
Ωστόσο οι επιστήμονες ελπίζουν ότι ανακαλύπτοντας τα γενετικά μυστικά του εθισμού στη νικοτίνη, μπορούν να κάνουν ευκολότερο για τους ανθρώπους να κόψουν το τσιγάρο, ή ακόμη και να μη μάθουν να καπνίζουν.
Ενεργοποίηση με την πρώτη έκθεση
Το εν λόγω γονίδιο, το CΗRΝΑ5, είχε εντοπιστεί από άλλες μελέτες ότι συσχετίζεται με τον εθισμό στη νικοτίνη, ενώ έχει διατυπωθεί και η υπόθεση ότι μπορεί να αυξάνει την πιθανότητα να εμφανίσει ένας καπνιστής καρκίνο των πνευμόνων. Ωστόσο η έρευνα του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν κατέδειξε ότι το γονίδιο μπορεί να λειτουργεί από την πρώτη στιγμή της έκθεσης του οργανισμού στη νικοτίνη.
Στο πλαίσιο της έρευνας, ελήφθησαν γενετικά δεδομένα από 435 εθελοντές, μερικοί από τους οποίους ήταν συστηματικοί καπνιστές και μερικοί είχαν δοκιμάσει το τσιγάρο αλλά δεν είχαν γίνει καπνιστές.
Ως συστηματικοί καπνιστές θεωρήθηκαν όσοι εθελοντές κάπνιζαν καθημερινά 5 ή περισσότερα τσιγάρα, επί τουλάχιστον τα τελευταία 5 χρόνια, ενώ ως μη καπνιστές εκείνοι που είχαν καπνίσει 1 έως 100 τσιγάρα σε όλη τη ζωή τους.
Όλοι οι εθελοντές ερωτήθηκαν επίσης πώς αισθάνθηκαν όταν κάπνισαν για πρώτη φορά.
Οι τακτικοί καπνιστές ήταν πολύ πιθανότερο να φέρουν την μεταλλαγμένη μορφή του γονιδίου CΗRΝΑ5. Είχαν επίσης οκταπλάσιες πιθανότητες από τους μη καπνιστές να αναφέρουν πως η πρώτη εμπειρία τους από το κάπνισμα ήταν απολαυστική.
«Ως φαίνεται, για τους ανθρώπους με ένα συγκεκριμένο γενετικό προφίλ, η αρχική σωματική αντίδραση στο κάπνισμα μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο στο τι θα γίνει στη συνέχεια», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής δρ Οβίντ Πομερλό, καθηγητής Ψυχιατρικής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν και ιδρυτής του Ερευνητικού Εργαστηρίου Νικοτίνης U-M.
«Εάν το κάπνισμα συνεχισθεί, ο εθισμός στη νικοτίνη μπορεί να αναπτυχθεί μέσα σε λίγες ημέρες έως λίγους μήνες», πρόσθεσε. «Ο εντοπισμός μιας γενετικής συσχέτισης με τις ευχάριστες πρώτες εμπειρίες του καπνίσματος μπορεί να εξηγεί πως εθίζεται ο κόσμος στο τσιγάρο».
tanea.gr
Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν εντόπισαν μια παραλλαγή ενός γονιδίου, που συναντάται συχνότερα σε ανθρώπους οι οποίοι λένε πως είχαν απολαύσει το πρώτο τσιγάρο που κάπνισαν. Αυτοί οι άνθρωποι είναι πολύ πιθανότερο να γίνουν καπνιστές, επισημαίνουν οι επιστήμμονες στην ιατρική επιθεώρηση «Αddiction» («Εθισμός»).
Οι ερευνητές υποστηρίζουν πως το εύρημά τους μπορεί να βοηθήσει στην ανάπτυξη φαρμάκων κατά του καπνίσματος.
Η απόφαση ενός προσώπου να καπνίσει πρώτη φορά ή να συνεχίσει να καπνίζει, δεν πιστεύεται ότι εξαρτάται αποκλειστικά από τα γονίδιά του αλλά από «μείγμα» γονιδίων, περιβαλλοντικών παραγόντων και κοινωνικών πιέσεων.
Ωστόσο οι επιστήμονες ελπίζουν ότι ανακαλύπτοντας τα γενετικά μυστικά του εθισμού στη νικοτίνη, μπορούν να κάνουν ευκολότερο για τους ανθρώπους να κόψουν το τσιγάρο, ή ακόμη και να μη μάθουν να καπνίζουν.
Ενεργοποίηση με την πρώτη έκθεση
Το εν λόγω γονίδιο, το CΗRΝΑ5, είχε εντοπιστεί από άλλες μελέτες ότι συσχετίζεται με τον εθισμό στη νικοτίνη, ενώ έχει διατυπωθεί και η υπόθεση ότι μπορεί να αυξάνει την πιθανότητα να εμφανίσει ένας καπνιστής καρκίνο των πνευμόνων. Ωστόσο η έρευνα του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν κατέδειξε ότι το γονίδιο μπορεί να λειτουργεί από την πρώτη στιγμή της έκθεσης του οργανισμού στη νικοτίνη.
Στο πλαίσιο της έρευνας, ελήφθησαν γενετικά δεδομένα από 435 εθελοντές, μερικοί από τους οποίους ήταν συστηματικοί καπνιστές και μερικοί είχαν δοκιμάσει το τσιγάρο αλλά δεν είχαν γίνει καπνιστές.
Ως συστηματικοί καπνιστές θεωρήθηκαν όσοι εθελοντές κάπνιζαν καθημερινά 5 ή περισσότερα τσιγάρα, επί τουλάχιστον τα τελευταία 5 χρόνια, ενώ ως μη καπνιστές εκείνοι που είχαν καπνίσει 1 έως 100 τσιγάρα σε όλη τη ζωή τους.
Όλοι οι εθελοντές ερωτήθηκαν επίσης πώς αισθάνθηκαν όταν κάπνισαν για πρώτη φορά.
Οι τακτικοί καπνιστές ήταν πολύ πιθανότερο να φέρουν την μεταλλαγμένη μορφή του γονιδίου CΗRΝΑ5. Είχαν επίσης οκταπλάσιες πιθανότητες από τους μη καπνιστές να αναφέρουν πως η πρώτη εμπειρία τους από το κάπνισμα ήταν απολαυστική.
«Ως φαίνεται, για τους ανθρώπους με ένα συγκεκριμένο γενετικό προφίλ, η αρχική σωματική αντίδραση στο κάπνισμα μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο στο τι θα γίνει στη συνέχεια», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής δρ Οβίντ Πομερλό, καθηγητής Ψυχιατρικής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν και ιδρυτής του Ερευνητικού Εργαστηρίου Νικοτίνης U-M.
«Εάν το κάπνισμα συνεχισθεί, ο εθισμός στη νικοτίνη μπορεί να αναπτυχθεί μέσα σε λίγες ημέρες έως λίγους μήνες», πρόσθεσε. «Ο εντοπισμός μιας γενετικής συσχέτισης με τις ευχάριστες πρώτες εμπειρίες του καπνίσματος μπορεί να εξηγεί πως εθίζεται ο κόσμος στο τσιγάρο».
tanea.gr
loading...